Selen - strażnik twojego organizmu
Selen to naturalny składnik gleb, a jego zawartość w glebach różnych regionów świata jest bardzo zróżnicowana. Dlatego też ilość selenu w roślinach, a pośrednio w produktach zwierzęcych, jest związana z ilością tego pierwiastka w glebach. W organizmie człowieka występuje w ilościach śladowych (od 3 mg do 14 mg) głównie w postaci selenometioniny i selenocysteiny. Najwięcej selenu zgromadzonego jest w wątrobie (30%), nerkach (15%), mięśniach (30%) i w osoczu krwi (10%).
Rola selenu w organizmie
Rola selenu w organizmie
- Jako składnik enzymów oksydoredukcyjnych i cytochromu bierze udział w procesach metabolicznych komórek.
- Bez selenu nie jest możliwy metabolizm hormonów tarczycy. Gdy występuje długotrwały niedobór selenu, może dochodzić do złej przyswajalności jodu. Dlatego też w dietach z niedoczynnością tarczycy lub chorobą Hashimoto, zwracam szczególną uwagę na to, by jego ilość była odpowiednio zbilansowana i zaspokajała dzienne zapotrzebowanie na ten składnik.
- Selen jest pierwiastkiem mającym znaczenie w prawidłowej odpowiedzi immunologicznej organizmu. Zwiększa odporność, stymuluje syntezę przeciwciał i aktywność fagocytarną. Ma to niewątpliwie również związek z tym, że odpowiednia ilość selenu w organizmie pozwala obniżyć ryzyko wystąpienia niektórych form nowotworów (płuc, przewodu pokarmowego, piersi, gardła i skóry).
- Suplementacja selenem zmniejsza częstość wystąpienia zapalenia wątroby, korzystnie wpływa w przypadku leczenia niedożywienia białkowo-energetycznego oraz w niektórych schorzeniach neurologicznych. Znane jest również profilaktyczne działanie selenu w intoksykacjach (zatruciach) metalami ciężkimi poprzez tworzenie nieaktywnych i nietoksycznych kompleksów z nimi.
- Selen jest pierwiastkiem o wąskim marginesie bezpieczeństwa między stanem niedoboru, stanem prawidłowym a dawką toksyczną.
- Obniżony poziom selenu w organizmie może prowadzić do progresji wielu chorobowych stanów zapalnych: reumatoidalnego zapalenia stawów, tocznia trzewnego, choroby Keshan (kardiopatia młodzieńcza objawiająca się obumieraniem tkanek mięśnia sercowego, ostrą lub przewlekłą niewydolnością krążenia) czy choroby Kashin-Becka (dystrofia chrząstek stawowych),
- nasilenie chorób metabolicznych: miażdżycy, cukrzycy, zaćmy, zmian degenaracyjnych ośrodkowego układu nerwowego,
- progresja niektórych chorób nowotworowych (jelita grubego, piersi, wątroby i tarczycy).
- łamliwość i utrata paznokci,
- wypadanie włosów,
- depresja,
- nerwowość,
- niestabilność emocjonalna,
- nudności i wymioty,
- czosnkowy oddech i pocenie się,
- zaburzenia ze strony układu pokarmowego.