Pierogi z jarmużem, ricottą i orzechami włoskimi
przepis na 5 porcji
Dziś proponuję danie z udziałem niezwykle zdrowej rośliny kapustnej - z jarmużem. Pod względem właściwości odżywczych wyprzedza on znacznie inne warzywa kapustne. Jest bogatym źródłem witamin: C, A, E, K, tiaminy, ryboflawiny, niacyny i folianów oraz soli mineralnych m.in.: potasu, wapnia, magnezu, żelaza, cynku i manganu. Dzięki obecności przeciwutleniacza sulforafanu ma silne właściwości przeciwnowotworowe oraz działa profilaktycznie przeciw chorobie wrzodowej układu pokarmowego. Jarmuż to również roślina o dużej zawartości karotenoidów (zeaksantyny, luteiny, beta-karotenu) wpływających na poprawę funkcjonowania narządu wzroku oraz zielonych barwników chlorofilowych mających pozytywny wpływ na przyswajalność wapnia i magnezu.
Należy pamiętać, że jarmuż podobnie zresztą jak szpinak, szczaw czy buraki jest źródłem kwasu szczawiowego, którego jak wiadomo powinny unikać osoby ze skłonnością do kamicy moczowej. Wchłanianie szczawianów można jednak skutecznie ograniczyć spożywając jarmuż wraz z nabiałem: jogurtem, jajkiem, serem feta, czy jak w moim przepisie – z ricottą. Z uwagi na wysoką zawartość goitrogenów w jarmużu - związków zmniejszających wchłanianie jodu powinny unikać go osoby ze schorzeniami tarczycy – tak jak w przypadku innych warzyw kapustnych. Gotowanie go na wolnym ogniu, bez przykrywki pomaga częściowo pozbyć się nadmiaru goitrogenów.
Jarmuż powinien częściej pojawiać się na naszych stołach, mam nadzieję, że ten przepis przypadnie Wam do gustu tak jak mnie i mojej rodzinie. Smacznego!
Należy pamiętać, że jarmuż podobnie zresztą jak szpinak, szczaw czy buraki jest źródłem kwasu szczawiowego, którego jak wiadomo powinny unikać osoby ze skłonnością do kamicy moczowej. Wchłanianie szczawianów można jednak skutecznie ograniczyć spożywając jarmuż wraz z nabiałem: jogurtem, jajkiem, serem feta, czy jak w moim przepisie – z ricottą. Z uwagi na wysoką zawartość goitrogenów w jarmużu - związków zmniejszających wchłanianie jodu powinny unikać go osoby ze schorzeniami tarczycy – tak jak w przypadku innych warzyw kapustnych. Gotowanie go na wolnym ogniu, bez przykrywki pomaga częściowo pozbyć się nadmiaru goitrogenów.
Jarmuż powinien częściej pojawiać się na naszych stołach, mam nadzieję, że ten przepis przypadnie Wam do gustu tak jak mnie i mojej rodzinie. Smacznego!
Składniki do farszu:
- 60g liści jarmużu bez zgrubień,
- 25g orzechów włoskich bez łupin,
- 250g sera ricotta,
- 2 ząbki czosnku,
- 2 łyżeczki oliwy z oliwek,
- przyprawy: papryka słodka, gałka muszkatołowa, pieprz, sól.
- 300g mąki - 2 szklanki,
- 30g masła - 1 czubata łyżka,
- 200ml wody,
- sól.
Przygotowanie farszu:
- orzechy włoskie rozdrobnij do średniej grubości w malaskerze lub pokrój drobno,
- jarmuż pokrój na mniejsze kawałki, wrzuć do wrzącej wody, obgotuj 3 minuty, odcedź,
- na patelni rozgrzej oliwę, podsmaż przepuszczony przez praskę czosnek, dodaj rozdrobnione orzechy, smaż około 1 minuty, wrzuć jarmuż i duś całość około 5 minut, możesz podlać odrobiną wody, dopraw pieprzem i solą,
- następnie przełóż jarmuż z orzechami do salaterki z ricottą, zmieszaj widelcem, dopraw do smaku papryką słodką, gałką muszkatołową, pieprzem i solą.
- przesiej mąkę do miski, dodaj szczyptę soli,
- do żaroodpornej miseczki wyłóż masło i zalej wrzącą wodą, odczekaj aż się roztopi,
- następnie wodę z masłem wlewaj stopniowo do miski z mąką mieszając wszystko łyżką,
- zagnieć ręką ciasto przez około 5-6 minut podsypując mąką w razie konieczności, tak aby nie kleiło się do rąk,
- przykryj miskę ściereczką i odstaw na około pół godziny,
- po tym czasie podziel ciasto na dwie części i rozwałkuj na stolnicy,
- wykrój z ciasta krążki, na środku których wyłóż po łyżeczce farszu,
- krążki następnie złóż na pół, brzegi dokładnie sklej palcami lub skorzystaj z foremek do pierogów,
- do gotującej się, lekko osolonej wody wkładaj pierożki i po ich wypłynięciu gotuj je jeszcze około 2-4 minuty,
- na talerzu polej smażoną cebulką i posyp posiekanym drobno szczypiorkiem.
Wartość odżywcza 1 porcji (około 180 g):
% Wskazanego Dziennego Spożycia dla osoby dorosłej*
* Indywidualne zapotrzebowanie na poszczególne składniki odżywcze może być wyższe lub niższe, zależnie od płci, wieku, poziomu aktywności fizycznej i innych czynników.